تو آن لوطیان عالم بینی
غریب و تکیده
در آن سیمای آنروز
بینی آن رنج بیهوده
از آن سراشیبی
بی مهابا کنی عزم رفتن
دل آرا
به سوی زیبایی درون
(دلارا شرکاء)