ز توشه اش برگیر آن می دامنگیر
همی آه مکن نرنجان جان خود
همی از دلواپسی ها برهان جان خود
هم جگر خود مخراش از آن صانحه
و آن زخم مانده بر دل ریش
هم بشنو از نوای آهنگین دل آرای خویش
( دل آرا شرکاء )